Het was gisterenmiddag wel bijzonder hoor; Samuel die met zijn klas naar buiten loopt en op zoek gaat naar mijn gezicht op het schoolplein. Hoe ging het? "Goehoed".
Vond ik hem gisteren nog zo'n grote jongen, op de creche... nu op de basisschool is het zo'n kleintje nog. Gelukkig wil de juf nog uitgebreid aan mij vertellen hoe het is gegaan. De dikke tranen bij het afscheid van vanmorgen waren van zeer korte duur (uit het oog, uit het...). Ik ben trots op mijn mannetje.
Omdat de klas te groot is, gaat hij nog niet alle dagen, de hele dag naar school. Gelukkig kunnen opa en oma Blanksma op dinsdagmiddag oppassen.
